Bekendste gebeurtenissen in de naoorlogse politiek, waaraan de naam van politicus is verbonden

De nacht van Schmelzer. Nacht van 21 op 22 november 1966 waarin KVP-fractieleider Norbert Schmelzer het kabinet Cals/Vondeling ten val bracht.
Het tientje van Lieftinck. Het tientje dat elke burger van de staat kreeg tijdens de naoorlogse geldzuivering, geleid door de strenge minister van Financiën Lieftinck.
Trekken van Drees. Hoewel minister van Sociale Zaken Suurhoff midden jaren vijftig uiteindelijk de AOW door het parlement loodste, is de oudedagsvoorziening altijd verbonden gebleven met de naam van premier Drees, tot ergernis van de familie Suurhoff.
De brief van Nederhorst. Uitgelekte brief van PvdA-fractieleider Nederhorst in 1965 aan partijgenoten die tegen het huwelijk van Beatrix en Claus waren. Nederhorst uitte hierin kritiek op de kroonprinses, maar sprak wel een voorkeur uit voor de monarchie. Hij moest niet denken aan een president Luns of De Quay, ‘want dat wordt het’.
Het kwartje van Kok. Verhoging van de benzine-accijns met een kwartje, toen Kok minister van Financiën was.
Het gat van Vondeling. Het gat in de dekking van de rijksuitgaven, waarover het kabinet Cals/Vondeling in 1966 ten val kwam.
Het paaltje van Lubbers. Paaltje dat Lubbers als minister van Economische Zaken in het kabinet-Den Uyl met zijn auto ramde, nadat hij op een receptie whisky had gedronken.
De klap van Baas. De vuistslag die VVD-senator Baas in 1966 zijn collega Adams van de Boerenpartij toediende, nadat deze hem in de koffiekamer van de senaat had uitgemaakt voor ‘proleet’. Baas vond dat Adams vanwege zijn oorlogsverleden geen lid van de senaat kon zijn. Adams trad twee weken later af.
De rommelzolder van Van der Stee. Verzuchting van minister van Binnenlandse Zaken Van Thijn in 1982 over collega Van der Stee van Financiën, die bijna wekelijks een nieuwe tegenvaller meldde.
Het muurtje van Relus. Het muurtje was tijdens de Golfoorlog in 1991 een denkbeeldige lijn in de Perzische Golf, waar de Nederlandse marineschepen Witte de With en Pieter Floris niet voorbij mochten zonder eerst met minister van Defensie Ter Beek te bellen.