Kleuren in de literatuur

Kleuren

Schrijvers staan niet bekend als mensen met een kleurrijk bestaan. Maar deze lijst bewijst toch wat anders! Hieronder een lijst met kleuren in de literatuur.

Kleuren in de literatuur

  • Albert Alberts – Maar geel en glanzend blijft het goud
  • Louis Paul Boon – Blauwbaardje in wonderland
  • Louis Paul Boon – De zwarte hand
  • Willem Brakman – De blauw-zilveren koning
  • Willem Brakman – Het zwart uit de mond van madame Bovary
  • Jeroen Brouwers – Bezonken rood
  • Hugo Claus – De zwarte keizer
  • Inez van Dullemen – De zwarte hand op mijn borst
  • Michel Faber – Lelieblank, scharlakenrood
  • Hella Haasse – Scharlaken stad
  • Abel J. Herzberg – Drie rode rozen
  • Mensje van Keulen – De rode strik
  • S. van Koedijk – De hemel ziet blauw van de dagen
  • Tom Lanoye – Zwarte tranen
  • H. Ludwig – Mijn vader in zwart-wit
  • Hannes Meinkema – De groene weduwe en andere grijze verhalen
  • Gustav Meyrink – Het groene gezicht
  • Margriet de Moor – Eerst grijs dan wit dan blauw
  • Harry Mulisch – Het zwarte licht
  • Orhan Pamuk – Ik heet Karmozijn
  • Rascha Peper – Russisch blauw
  • Wanda Reisel – Het blauwe uur
  • Bob den Uyl – De opkomst en ondergang van de zwarte trui
  • Ger Verrips – Witte gezichten
  • Simon Vestdijk – De zwarte ruiter
  • Jan Wolkers – De hond met de blauwe tong

Bron: Steemers

Lees ook dit boek over literatuur:

Literatuur

ComputerComputer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *