Kabinetten Balkenende in crisis

Balkenende I, bestaande uit CDA, VVD, LPF (22 juli 2002- 27 mei 2003):

22 juli 2002: Meteen na het aantreden van dit kabinet gaat het al fout. Staatssecretaris Philomena Bijlhout (LPF) blijkt in een Surinaamse militie van legerleider Desi Bouterse te hebben gezeten, en moet opstappen.
16 oktober 2002: Na 87 dagen gaat het kabinet ten onder aan ruzies. De LPF-bewindslieden Bomhoff en Heinsbroek geven met hun persoonlijke ruzie de doorslag voor de val van het kabinet.
12 december 2002: Demissionair minister Korthals treedt af vanwege de bouwfraude.

Balkenende II, bestaande uit CDA, VVD en D66 (27 mei 2003-7 juli 2006):
9 juni 2004: Staatssecretaris Nijs (VVD) treedt af na een interview waarin ze zegt niet door één deur te kunnen met minister Van der Hoeven.
23 maart 2005: Vice-premier De Graaf (D66) treedt af nadat de PvdA in de Eerste Kamer de invoering van de gekozen burgemeester heeft getorpedeerd. Het kabinet verkeert enige dagen een crisis, die met het Paasakkoord wordt bezworen.
29 juni 2006: D66 stapt uit het kabinet vanwege de opstelling van minister Verdonk (VVD) in de affaire Ayaan Hirsi Ali.

Kabinet Balkenende III, bestaande uit CDA en VVD (minderheidskabinet, 7 juli 2006-22 februari 2007):
21 september 2006: De ministers Dekker (VVD) en Donner (CDA) treden af vanwege de Schipholbrand.
22 november 2006: Het CDA verliest bij de Tweede Kamerverkiezingen drie zetels, maar blijft de grootste partij. Het kabinet Balkenende III is nu officieel demissionair.
12 december 2006: De Tweede Kamer neemt een motie van afkeuring aan tegen minister Verdonk, nadat zij heeft geweigerd een stop op uitzettingen van uitgeprocedeerde asielzoekers nog langer te handhaven. Premier Balkenende spreekt van een ‘constitutionele patstelling’, omdat een reeds demissionair kabinet moeilijk nog eens kan aftreden.

Kabinet Balkenende IV, bestaande uit CDA, PvdA en ChristenUnie (22 februari 2007- vanaf 20 februari 2010 demissionair):
12 januari 2010: Het rapport-Davids, over de Nederlandse rol en besluitvorming rond de Irak-oorlog, bracht minister-president Balkenende in grote verlegenheid. Hij maakt een knieval en de crisis is bezworen.
20 februari 2010: De PvdA ministers stappen op na de kwestie-Uruzgan. De PvdA-leider, Wouter Bos, wil dat er een definitief besluit wordt genomen om het NAVO-verzoek om langer in de Afghaanse provincie te blijven af te wijzen. CDA- en ChristenUnie-bewindslieden zijn niet bereid om te voldoen aan het ultimatum van vicepremier Bos.