Politici in opspraak

Politici zijn er in getraind een leugentje om bestwil te vertellen. Maar als het leugentje voor eigen gewin is, dan komen ze toch in de problemen. Hieronder een lijst van politici in opspraak (Na 1945). Het is helaas een lange lijst geworden.

Albert Jan Evenhuis (VVD). Staatssecretaris van Economische Zaken, kwam in 1989 in opspraak wegens persoonlijke financiële problemen waarover hij de Kamer onjuiste informatie verstrekte. Jaren later bleek dat de aantijgingen grotendeels onterecht waren.
Arjan Brogt (PVV). Werd in 2010 beschuldigd van oplichting.
Ayaan Hirsi Ali (Magan) (VVD). Kamerlid, raakte in 2006 in opspraak toen aan het licht kwam dat zij haar Nederlanderschap op oneerlijke wijze zou hebben verkregen. Vreemd genoeg was het al in 2004 bekend dat zij had gelogen over haar naam, leeftijd en woonplaats. Toen werden er geen stappen ondernomen.
Bram Peper (PvdA). Minister van Binnenlandse Zaken raakte in 1999 in opspraak door zijn declaratiegedrag als burgemeester van Rotterdam.
Cees Berkhouwer (VVD) werd in 1983 betrapt op meeneming van een fles wijn, na afloop van een receptie. Hijzelf beweerde dat dit was toegestaan, maar de gastheren dachten daar anders over. Voor zijn partij was dat mede reden hem in 1984 niet meer op de kandidatenlijst te zetten.
Charl Schwietert (VVD). Moest in 1982 opstappen als kersvers benoemd staatssecretaris van Defensie, nadat Trouw had onthuld dat hij ten onrechte de drs-titel voerde en, anders dan hij beweerde, nooit luitenant was geweest.
Cidi Markuszower (PVV). Werd in 2010 beschuldigd van verboden wapenbezit.
Dion Graus (PVV). Werd in 2010 beschuldigd van openlijke geweldpleging, stalken, wanbetalen en cv fraude.
Eibert Meester (PvdA). Meester bleek ten onrechte een uitkering te genieten voor verzetsactiviteiten en stapte in 1976 op als senator.
Eric Lucassen (PVV). Werd in 2010 beschuldigd van openlijke geweldpleging, bedreiging, en ontucht. Wordt nog steeds achtervolgd door deurwaarders en incassobureaus wegens schulden.
Evan Rozenblad (PvdA). In 1994 kort na zijn aantreden als Kamerlid afgetreden nadat via Trouw was uitgekomen dat hij zijn loopbaan iets te mooi had afgeschilderd.
Hamid Houda (PvdA). Kamerlid, raakte in 1997 in opspraak toen aan het licht kwam dat hij inkomsten als ondernemer niet verdisconteerde met zijn salaris als parlementariër en twee werkneemsters hem beschuldigden van intimidatie en aanzetten tot liegen tegenover de fiscus.
Harry van den Bergh (PvdA). In 1987 afgetreden als PvdA-Kamerlid, nadat hij wegens handel in aandelen (Fokker) met vermeende voorkennis in opspraak was geraakt.
Hendrik Adams (Boerenpartij). In 1966 stapte na enkele weken Kamerlidmaatschap. Adams was ‘fout’ tijdens de Bezetting en hem was na de oorlog onder meer het passief kiesrecht enige jaren ontnomen. Op de dag van zijn beëdiging onthulde zijn medelid ir. J. Baas het verleden van Adams. Na de vergadering kwam het zelfs tot een handgemeen, waarbij Baas Adams een klap gaf. Adams, die steun kreeg van BP-voorman Boer Koekoek, besloot uiteindelijk maar de eer aan zichzelf te houden.
Hendrik Pors (DS’70). In 1972 zag Kamerlid H. Pors af van een hernieuwde kandidatuur, nadat hij was betrapt op rijden onder invloed. Daarbij speelde mee, dat hij eerder als Kamerlid had aangedrongen op strengere regelgeving tegen alcoholgebruik in het verkeer.
Hero Brinkman (PVV). Werd in 2010 beschuldigd van bedreiging en openlijke geweldpleging. Nog als politieman in vrije tijd ontwijken van alcoholcontrole zonder licht en te hard rijdend in de bebouwde kom (schikking).
Jaap Metz (VVD). In 1982 ontstond rumoer rond het Tweede Kamerlid Jaap Metz. Deze oud-Telegraafjournalist zou zijn positie hebben misbruikt bij advisering van een onroerend-goedmaatschappij. Metz mocht wel lid blijven, maar kreeg als Kamerlid een betrekkelijk onbeduidende portefeuille.
James Sharpe (PVV). Werd in 2008 in Hongarije veroordeeld voor het misleiden van consumenten met een sms-dienst en mishandeling. Hij stapte in 2010 op.
Jan Smallenbroek (ARP). Trad in 1966 als minister van Binnenlandse Zaken in het kabinet-Cals af, nadat hij met wat glazen oude jenever achter het stuur enkele geparkeerde wagens in Den Haag had geschampt.
Jhim van Bemmel (PVV). Werd in 2010 beschuldig van faillisementsfraude, valsheid in geschrifte en rijden onder invloed.
Loek van Duyn (CDA). Kamerlid dat in 1988 aftrad, nadat hij meer dan eens in opspraak was geraakt, eerst door het door de televisie geregistreerde gebruik van een verboden krik bij de geboorte van een kalf, later door rijden onder invloed en amok maken in een politiebureau.
Marcial Hernandez (PVV). Werd in 2010 beschuldig van openlijke geweldpleging.
Mellony van Hemert (PVV). Werd in 2010 beschuldig van cv fraude.
Philomena Bijlhout (LPF).Staatssecretaris van Emancipatie en Gezinszaken. Beëdigd 22 juli 2002 rond 1 uur, afgetreden rond 10 uur ’s avonds dezelfde dag. Reden: Zij had onjuiste informatie verstrekt over haar verleden als militielid in Suriname in 1983.
Richard de Mos (PVV). Werd in 2010 beschuldig van de vervalsing van zijn cv: hij is nooit schooldirecteur geweest.
Roel in ’t Veld (PvdA). Trad in 1993 na twaalf dagen af als staatssecretaris van Onderwijs, nadat hij wegens bijklussen als hoogleraar in opspraak raakte.
Sydney van den Bergh (VVD). Kwam in 1959, krap twee maanden minister van Defensie, in opspraak omdat hij het als weduwnaar met een getrouwde, hoewel bijna gescheiden, vrouw had aangelegd en met deze Amerikaanse, moeder van een kind, in een hotel in Amerika had verbleven. Van de katholieke premier De Quay hoefde hij niet weg, maar de liberale vice-premier en minister van Binnenlandse Zaken Korthals vond dat het niet kon en dus trad Van den Bergh af. Theo Joekes, het voormalig VVD-Kamerlid, beweerde een paar jaar geleden dat de ware reden Van den Bergh de Verenigde Staten niet meer in kon was, dat hij het kind van zijn minnares had meegenomen naar Nederland, wat volgens Amerika werd beschouwd als kidnapping, omdat de moeder van het kind nog niet was gescheiden. Van den Bergh zou dus, minister van Defensie of niet, bij het betreden van Amerikaanse bodem terstond zijn gearresteerd.
Wijnand Duyvendak (GroenLinks). Kamerlid Wijnand Duyvendak stapte in 2008 op, vanwege zijn verleden als actievoerder tegen kernenergie. Met name de verontwaardiging over oproepen in het blad Bluf! om actie te voeren bij huisadressen van ambtenaren, was reden voor zijn vertrek.
Willem Aantjes (CDA/ARP). Trad in 1978 af als CDA-Kamerlid en fractieleider, nadat historicus Lou de Jong onthullingen had gedaan over de gedragingen in de oorlog die Aantjes had verzwegen.